Αρθρίτιδα Ισχίου

Πώς λειτουργεί η άρθρωση του ισχίου;

Το ισχίο είναι μια σφαιρική άρθρωση. Αποτελείται από το ανώτερο μέρος του μηριαίου οστού, την κεφαλή, και μία κοιλότητα της λεκάνης ,την κοτύλη. Η μηριαία κεφαλή κινείται μέσα στην κοτύλη, επιτρέποντας στο πόδι να περιστρέφεται και να κινείται προς τα εμπρός, προς τα πίσω και προς τα πλάγια. 

Σε ένα υγιές ισχίο, τόσο η μηριαία κεφαλή όσο και η κοτύλη καλύπτονται από αρθρικό χόνδρο, ο οποίος επιτρέπει τα οστά της άρθρωσης του ισχίου να γλιστράνε ομαλά μεταξύ τους – με αντίσταση λιγότερη από τον πάγο που γλιστράει σε πάγο. Επιπλέον, υπάρχει ένα ειδικό στρώμα εξαιρετικά ισχυρού χόνδρου στην κοτύλη που ονομάζεται επιχείλιος χόνδρος. Η δομή της άρθρωσης του ισχίου της δίνει τη δυνατότητα να έχει ένα μεγάλο εύρος κίνησης. 

Τι είναι η αρθρίτιδα ισχίου;

Η αρθρίτιδα του ισχίου είναι μια κοινή πάθηση όπου ο χόνδρος στην άρθρωση του ισχίου φθείρεται ή καταστρέφεται, αφήνοντας τις επιφάνειες των οστών της άρθρωσης να τρίβονται μεταξύ τους και να γίνονται τραχιές. Αυτό προκαλεί πόνο και δυσκαμψία, καθιστώντας δύσκολη την κίνηση του ποδιού.

Υπάρχουν διάφορες μορφές αρθρίτιδας του ισχίου, αλλά όλες περιλαμβάνουν απώλεια χόνδρου της άρθρωσης που τελικά οδηγεί σε επαφή των οστών της μηριαίας κεφαλής και της κοτύλης μεταξύ τους και καταστροφή της άρθρωσης.
 

Τι προκαλεί την αρθρίτιδα του ισχίου;

Η οστεοαρθρίτιδα είναι ο πιο κοινός τύπος αρθρίτιδας που επηρεάζει το ισχίο. Προκαλείται από τη φθορά της άρθρωσης με την πάροδο του χρόνου και συνήθως εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα εμφανίσουν κάποια μορφή οστεοαρθρίτιδας με την πάροδο του χρόνου (καθώς γερνούν).

Η βαρύτητα της αρθρίτιδας και ο χρόνος εμφάνισής της διαφέρουν από άτομο σε άτομο, και εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως: 

  • την ανατομία της άρθρωσης του ισχίου (η φυσική δύναμη και/ή οι γωνίες των οστών ενός ατόμου)
  • το βάρος
  • το επίπεδο δραστηριότητας

Άλλες υποκείμενες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν αρθρίτιδα ισχίου σε νεότερους ασθενείς είναι:

  • αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα και συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
  • λοιμώξεις
  • τραυματισμός της άρθρωσης (όπως σοβαρό κάταγμα ισχίου)
  • ανατομικές ανωμαλίες που καταπονούν την άρθρωση, οδηγώντας σε πρώιμη φθορά του χόνδρου, όπως δυσπλασία ισχίου και πρόσκρουση ισχίου.

Η πιθανότητα εμφάνισης αρθρίτιδας ισχίου αυξάνεται με το οικογενειακό ιστορικό και την προχωρημένη ηλικία. Οι ασθενείς που είναι υπέρβαροι και εκείνοι που έχουν υποστεί τραύμα στην άρθρωση του ισχίου μπορεί επίσης να εμφανίσουν αυξημένη φθορά του χόνδρου.

Δυστυχώς, μόλις ξεκινήσει η διαδικασία της αρθρίτιδας, η εξέλιξη είναι σχεδόν πάντα αναπόφευκτη. Το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών των διεργασιών είναι η απώλεια του χόνδρου της άρθρωσης του ισχίου, που οδηγεί σε επαφή των οστών της μηριαίας κεφαλής και της κοτύλης μεταξύ τους και καταστροφή της άρθρωσης. Ωστόσο, ο βαθμός του πόνου και της αναπηρίας που βιώνουν τα άτομα με αρθρίτιδα ποικίλλει σημαντικά.

 

Ποια είναι τα συμπτώματα της αρθρίτιδας του ισχίου;

Για την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • πόνος στη βουβωνική χώρα, στο εξωτερικό μέρος του μηρού και στους γλουτούς
  • δυσκαμψία της άρθρωσης
  • μειωμένο εύρος κίνησης (για παράδειγμα, δυσκολία να φορέσει κάποιος τις κάλτσες και τα παπούτσια)

Σε άτομα που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα ισχίου, το περπάτημα και άλλες κινήσεις που καταπονούν τον κατεστραμμένο χόνδρο του ισχίου συνήθως αυξάνουν τα συμπτώματα του πόνου και μειώνουν την ικανότητα ενός ατόμου να είναι ενεργό. Ταυτόχρονα, η μειωμένη δραστηριότητα – η μη κίνηση του σώματος πολύ – μπορεί να αποδυναμώσει τους μύες που ελέγχουν την άρθρωση του ισχίου, γεγονός που μπορεί να κάνει ακόμα πιο δύσκολη την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων.

Λόγω της φθοράς του χόνδρου, τα άτομα με αρθρίτιδα μπορεί να αισθάνονται το ισχίο τους να είναι δύσκαμπτο και η κίνησή τους περιορισμένη. Ο πόνος εμφανίζεται συνήθως στη βουβωνική χώρα, αλλά μπορεί επίσης να γίνει αισθητός στο πλάι του ισχίου, στον γλουτό και περιστασιακά κάτω στο γόνατο. Δραστηριότητες όπως το περπάτημα μεγάλων αποστάσεων, η ορθοστασία για μεγάλες χρονικές περιόδους ή το ανέβασμα σκαλοπατιών ασκούν πίεση στο ισχίο που γενικά επιδεινώνει τον πόνο της αρθρίτιδας.

Πώς αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα του ισχίου;

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της αρθρίτιδας και την ηλικία του ασθενούς, η αρθρίτιδα του ισχίου μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει μη χειρουργικές ή χειρουργικές μεθόδους ή συνδυασμό και των δύο.

 

Μη χειρουργικές θεραπείες για την αρθρίτιδα του ισχίου

Οι μη χειρουργικές προσεγγίσεις που μειώνουν τα συμπτώματα των ασθενών περιλαμβάνουν:

  • τροποποίηση δραστηριοτήτων (μείωση ή διακοπή δραστηριοτήτων που προκαλούν πόνο)
  • απώλεια βάρους (για μείωση της καταπόνησης της άρθρωσης)
  • φυσικοθεραπεία
  • ΜΣΑΦ (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα) όπως:
  • ενέσεις κορτικοστεροειδών

Η πρώτη γραμμή θεραπείας της αρθρίτιδας του ισχίου περιλαμβάνει τροποποίηση δραστηριότητας, αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή, ενέσεις στο ισχίο και απώλεια βάρους. Η απώλεια βάρους βοηθά στη μείωση της καταπόνησης της άρθρωσης του ισχίου. Η αποφυγή δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τον πόνο μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα σε μερικούς ανθρώπους. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στην ανακούφιση της φλεγμονής που μπορεί να συμβάλλει στον πόνο. Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι το περπάτημα με μπαστούνι (στο χέρι στην αντίθετη πλευρά του ισχίου που πονάει) μειώνει σημαντικά τις δυνάμεις που ασκούνται στην άρθρωση του ισχίου.

Ένας συνδυασμός αυτών των μη χειρουργικών μέτρων μπορεί να βοηθήσει στην προσωρινή ανακούφιση του πόνου που προκαλείται από την αρθρίτιδα του ισχίου.

Χειρουργική θεραπεία για αρθρίτιδα ισχίου

Εάν οι μη χειρουργικές μέθοδοι αποτύχουν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής ενός ατόμου τότε η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή για τη θεραπεία της αρθρίτιδας του ισχίου. Η ολική αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί την οριστική λύση όπου οι φθαρμένη άρθρωση του ισχίου αντικαθίσταται από μία τεχνητή άρθρωση με ειδικά εμφυτεύματα (προθέσεις). Σκοπός είναι η αποκατάσταση της εμβιομηχανικής του ισχίου, η εξάλειψη των συμπτωμάτων και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.