Ρήξη Προσθίου Χιαστού Συνδέσμου  

Ένας από τους πιο συχνούς τραυματισμούς στο γόνατο είναι η ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου.

Αθλητές που συμμετέχουν σε αθλήματα υψηλών απαιτήσεων, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, έχουν περισσότερες πιθανότητες να τραυματίσουν τον πρόσθιο χιαστό.

Εάν έχετε τραυματίσει τον πρόσθιο χιαστό σας, ίσως χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για να ανακτήσετε πλήρως τη λειτουργία του γονάτου σας. Αυτό θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως η σοβαρότητα του τραυματισμού και το επίπεδο δραστηριότητάς σας.

Ανατομία

Το μηριαίο οστό και η κνήμη σχηματίζουν την άρθρωση του γόνατος. Η επιγονατίδα βρίσκεται μπροστά από την άρθρωση για προστασία.

Τα οστά συνδέονται μεταξύ τους μέσω συνδέσμων. Υπάρχουν τέσσερις κύριοι σύνδεσμοι στο γόνατο (ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος, ο έξω πλάγιος σύνδεσμος και ο έσω πλάγιος σύνδεσμος) που λειτουργούν σαν ισχυρά σχοινιά για να κρατούν τα οστά μαζί και να σταθεροποιούν το γόνατο.

 

Πλάγιοι Σύνδεσμοι

Οι πλάγιοι σύνδεσμοι βρίσκονται στα πλάγια της άρθρωσης. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος είναι στην εσωτερική πλευρά και ο έξω πλάγιος σύνδεσμος στην εξωτερική. Ελέγχουν την πλαγιοπλάγια κίνηση του γόνατος και το υποστηρίζουν απέναντι σε ασυνήθιστες κινήσεις.

 

Χιαστοί Σύνδεσμοι

Οι χιαστοί σύνδεσμοι βρίσκονται στο εσωτερικό της άρθρωσης του γόνατος. Διασταυρώνονται σχηματίζοντας ένα "Χ", με τον πρόσθιο χιαστό μπροστά και τον οπίσθιο χιαστό πίσω. Οι χιαστοί σύνδεσμοι ελέγχουν την κίνηση του γονάτου εμπρός και πίσω.

Περιγραφή

Περίπου το ήμισυ των τραυματισμών του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου συνοδεύονται από βλάβες και σε άλλες δομές του γόνατος, όπως ο αρθρικός χόνδρος, ο μηνίσκος ή άλλοι σύνδεσμοι.

 

Αίτια

Ο πρόσθιος χιαστός μπορεί να τραυματιστεί με διάφορους τρόπους:

  • Γρήγορη αλλαγή κατεύθυνσης
  • Ξαφνική διακοπή της κίνησης
  • Μείωση ταχύτητας κατά τη διάρκεια τρεξίματος
  • Λανθασμένη προσγείωση από άλμα
  • Άμεση επαφή ή σύγκρουση, όπως σε ένα μαρκάρισμα στο ποδόσφαιρο

Μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες αθλήτριες έχουν υψηλότερη συχνότητα τραυματισμού του προσθίου χιαστού σε σχέση με τους άνδρες. Αυτό αποδίδεται σε διαφορές στη φυσική κατάσταση, στη μυϊκή δύναμη, και στον νευρομυϊκό έλεγχο, καθώς και σε ανατομικές διαφορές.

 

Συμπτώματα

Όταν τραυματίζετε τον πρόσθιο χιαστό σας, ίσως ακούσετε έναν ήχο "ποπ" και νιώσετε το γόνατό σας να "φεύγει". Τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Πόνο με οίδημα. Το γόνατο θα πρηστεί εντός 24 ωρών. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, το πρήξιμο και ο πόνος μπορεί να υποχωρήσουν, αλλά το γόνατο θα παραμείνει ασταθές και ενδέχεται να προκληθούν επιπλέον βλάβες στον μηνίσκο.
  • Περιορισμός του εύρους κίνησης του γόνατος
  • Ευαισθησία κατά μήκος της γραμμής της άρθρωσης
  • Δυσφορία κατά το περπάτημα

 

Διαγνωστικές Εξετάσεις

Επειδή και άλλοι τραυματισμοί στο γόνατο μπορεί να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα, συνήθως χρειάζονται πέραν της κλινικής εξέτασης και απεικονιστικές εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση.

  • Ακτινογραφίες. Οι ακτινογραφίες απεικονίζουν τις οστικές δομές και όχι τους τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού. Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθούν για να αποκλειστούν άλλες αιτίες πόνου στο γόνατο, όπως το κάταγμα.
  • Μαγνητική τομογραφία (MRI). Η μαγνητική τομογραφία αξιολογεί τα μαλακά μόρια της άρθρωσης του γόνατος, συμπεριλαμβανομένων των μηνίσκων, των χόνδρων, των τενόντων και των συνδέσμων.

Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι η ιδανική μέθοδος διάγνωσης των ρήξεων του προσθίου χιαστού συνδέσμου λόγω της υψηλής ακρίβειάς της.

Θεραπευτικές Επιλογές

Η θεραπεία εξαρτάται από τις ανάγκες του ασθενούς. Νέοι αθλητές σε αθλήματα υψηλής ευελιξίας θα χρειαστούν χειρουργική επέμβαση για να επιστρέψουν με ασφάλεια στις δραστηριότητές τους. Αντίθετα, άτομα μεγαλύτερης ηλικίας με λιγότερη δραστηριότητα μπορεί να επιλέξουν συντηρητική θεραπεία χωρίς χειρουργική επέμβαση.

 

Μη Χειρουργική Αντιμετώπιση

Η μη χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να είναι αποτελεσματική για ασθενείς που:

  • Έχουν πλήρη ρήξη αλλά δεν συμμετέχουν σε αθλήματα υψηλών απαιτήσεων.
  • Ασχολούνται με ελαφριά χειρωνακτική εργασία ή έχουν καθιστικό τρόπο ζωής.

Η μη χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της σταθερότητας του γόνατος, συχνά σε συνδυασμό με χρήση νάρθηκα για επιπλέον στήριξη.

 

Φυσική εξέλιξη τραυματισμών του προσθίου χιαστού χωρίς χειρουργική επέμβαση

Η φυσική εξέλιξη ενός τραυματισμού προσθίου χιαστού χωρίς χειρουργική επέμβαση ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάται από το επίπεδο δραστηριότητας, τον βαθμό τραυματισμού και τα συμπτώματα αστάθειας.


Οι ασθενείς με ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου έχουν πολύ λιγότερο θετική πρόγνωση χωρίς χειρουργική επέμβαση. Ορισμένοι ασθενείς δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε αθλήματα που απαιτούν απότομες αλλαγές κατεύθυνσης ή στροφές, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν αστάθεια ακόμη και σε καθημερινές δραστηριότητες, όπως το περπάτημα. Σπάνια άτομα μπορούν να συμμετέχουν σε αθλήματα χωρίς συμπτώματα αστάθειας, κάτι που σχετίζεται με τη σοβαρότητα του αρχικού τραυματισμού και τις σωματικές απαιτήσεις του ασθενή.


Σε περιπτώσεις χρόνιας αστάθειας, οι περισσότεροι ασθενείς θα έχουν βλάβη στον μηνίσκο 10 ή περισσότερα χρόνια μετά τον αρχικό τραυματισμό. Παρομοίως, οι βλάβες στον αρθρικό χόνδρο είναι συχνότερες σε ασθενείς με ρήξη προσθίου χιαστού επί 10 χρόνια.

Χειρουργική Αντιμετώπιση

Η χειρουργική επέμβαση συνιστάται σε:

  • Ασθενείς που συμμετέχουν σε αθλήματα ή εργασίες που απαιτούν στροφές, περιστροφές ή απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, ή που κάνουν βαριά χειρωνακτική εργασία. Το επίπεδο δραστηριότητας, και όχι η ηλικία, θα πρέπει να καθορίσει αν θα εξεταστεί η χειρουργική επέμβαση.
  • Ασθενείς όπου η ρήξη του προσθίου χιαστού συνδυάζεται με βλάβες στους μηνίσκους, στον αρθρικό χόνδρο και στους πλαγίους συνδέσμους του γόνατος.

Για την αποκατάσταση του προσθίου χιαστού χρησιμοποείται μόσχευμα από τον ίδιο τον ασθενή. Οι επιλογές του μοσχεύματος περιλαμβάνουν τους τένοντες των οπισθίων μηριαίων, τμήματος του επιγονατιδικού τένοντα ή τμήματος του τένοντα του τετρακεφάλου.

 

Αποκατάσταση

Μετά το χειρουργείο, ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο την ίδια ή την επόμενη μέρα. Κινητοποιείται με τη βοήθεια βακτηριών και με μερική φόρτιση του ποδιού. Η φυσικοθεραπεία είναι κρίσιμο μέρος της επιτυχούς ανακατασκευής του προσθίου χιαστού, με τις ασκήσεις να ξεκινούν αμέσως μετά την επέμβαση. Οι στόχοι της αποκατάστασης περιλαμβάνουν τη μείωση του πρηξίματος, την αποκατάσταση πλήρους εύρους κίνησης και την ενδυνάμωση των τετρακέφαλων και των οπίσθιων μηριαίων μυών. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στα αθλήματα σε διάστημα περίπου 6 μηνών.